yalancının mumu...

offf... bodrum'u özledim!

adamik'i özledim, apoli'yi özledim, mehmet'i özledim, mustafa abi'yi özledim, SANDOZu özledim, dükkanı kapatıp çorba içmeyi özledim, mehmetle apoli'nin bira yarışlarına hakemlik etmeyi özledim, bara abanıp bağıra çağıra şarkı sölemeyi özledim..

körfezi özledim, hakan'ı özledim, serdar'ı özledim, yakup'u özledim, ertan'ı özledim, ismo'yu özledim, topçu'yu özledim, erol abi'yi özledim, karmaşayı özledim, bara girip bizimkilere yardım etmeyi özledim, bu sırada şişe devirmeyi özledim, bardakları yerleştirmeyi özledim, serdar'dan şarkı istemeyi, yakup'un rakılarını dökmeyi özledim, hakanın kulağına bağırmayı özledim, topçudan azar işitmeyi özledim, dükkanı kapatıp sahilde eğlenceye devam etmeyi özledim, hakanın motorla otele bırakmasını özledim...

sabahları hoşaf gibi kalkıp ellerim titreyerek denize girmeyi, sahilde uyumayı özledim...

yunuslardan pizza alıp tıkınmayı özledim...

moonlight'ı özledim, hüseyin'i, tarkan'ı, emrah'ı özledim, sahilde oturup çay içmeyi özledim... plajda dondurma yemeyi özledim...

pis pis pansiyonlarda sadece yatak için kalmayı özledim...

meydandaki çorbacıları, pidecileri özledim...

bodruma girişteki o bembeyaz evleri, kaleyi, mis gibi denizi, "centrum" yazısını görmeyi ve kalp atışlarımın hızlanmasını hissetmeyi özledim...

gizli saklı bakışmayı özledim...

herkesten korunmayı özledim...

her seferinde farklı bir isimle çağrılmayı özledim...

sarhoş sahil alacakaranlıklarında aynı şarkıları mırıldanmayı özledim...

gonca güller almayı özledim...

babybird'ün gorgeous şarkısını duymayı özledim...

ayakkabılarımızı çıkartıp denize ayaklarımızı sokmayı özledim...

fırın sütlaç yemeyi özledim...

körfez restoranda rakı içmeyi özledim...

aslında özlememem gerekse de, itiraf ediyorum: Ben artık çok özledim...