bu mercan! benim kedim. bu daha onu ilk aldığımız zamanki hali. o zaman ünal'la ortaköyde bi bodrum katında oturuyoduk. geçen seneydi. dünyanın en afacan kedisiydi şimdi kocaman abi oldu. inanılır gibi değil büyüme hızı! koynumda uyurdu, o kadar üşürdü ki karnımın sıcaklığıyla ısınırdı yorganın altında. şimdi zar zor yanıma geliyor haspam! gri tekir halleriyle cins bir şey olur zannetmiştik sokaktan aldığımız yavrumuz. ama bildiğimiz kedi oldu işte! zaten cins kedi falan peşinde değildik, hiç olmadık. hele ben, asslaaa!! oğlum benim bütün kedilerden, en cinslerinden daha akıllı, daha güzel bana göre. adını bir aydan kısa zamanda öğrenmişti. kumu temiz olmazsa asla tenezzül etmez ama eve de yapmazdı kakasını ya da çişini. yaş mamaya bayılır ama yediklerimize de illa ki bir göz atardı, hala da aynı şeyi sürdürüyor. ama katiyen şımarık deildir benim bebeğim. sırt üzeri yatmaya bayılır! sırtını kaşıtmak için beni nerde görse yere atıverir kendini.
musluktan su içer. bu büyümüş hali ama. abi oldu işte deiğim gibi. küçük kaplan diyoruz ona.
bu güzel bebek de ice.
onurtanların köpeği. bu kadar büyük durması aldatmasın, daha iki yaşında falan.. kalp hastası o.. bi kriz atlattı ve doktorları geleceğinden çok umutlu değiller. togay ona ice yerine "oyunbaz" demeyi tercih ediyor. hakikaten çok afacan bişey! çok yaşasın o emi!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder