pıh

ne kadar garip yaşadığın en önemli anların yalan olduğunu anlamak. sevdiğin adamın sana ilk "seni seviyorum" demesi, ilk öpüşmeniz... ilk yediğiniz yemek ya da ilk birlikte hazırladığınız kahvaltı... ilk attığı "günaydın" mesajı... ilk evinizde yan yana duran terlikleriniz... ilk çocuğunuz ya da ilk edindiğiniz kedi. ne garip hepsinin yalan olması.

çok garip değil aslında çünkü herkes tek
herkes kendisiyle alakadar bir tek
birlikte aldığınız ilk nevresimin yastıkları gibi
her kafa ayrı, her hayat tek

paylaştığın rüyalar, iki kişilik ama tek
ettiğin kavgalar çok özlenir ama senindir bir tek
pişmanlığındır yaşayamadıkların öleceğin güne dek
hatırlarsın tek başına ürpererek

geçip giden her anın ardında kalan elinde
tek senin biriktirdiklerin, senin önemsediklerin bir tek
kabul etmek zor olsa da,
önüne bakmalı bunu düşünerek :)