oğlum geldi!

mercan'ı sonunda geri aldım! yaklaşık iki haftadır benimle birlikte küçük kaplanım! onu o kadar özlemişim ki anlatamam. birlikte uyuyoruz, birlikte yiyoruz içiyoruz.. dahası lokum'la da hemen alıştılar birbirlerine! allah'a bin şükür demekten başka işim yok son zamanlarda. gerçi babası başta bi oynaklık sergiledi mercan'ı vermemek için ama neyse ki ikna oldu sonunda. o da çok sağolsun. hayatım eksikmiş meğer! mercan ne önemliymiş meğer! az içiyorum, geceleri evimdeyim, huzurluyum, mutlu oluyorum eve gidince ve gün içinde küçük pisimi düşününce. annelik işte, artık yavrum yanımda ya yine, kalbim o kadar rahat ki! "lan abartma alt tarafı kedi be.. " derseniz sağ kroşemi fena yersiniz. kedi olmak az bir şey mi? oğlumun fotolarına bakıp da maşallah demeyen olursa onlara da bildiğiniz tepik atarım. o da böyle biline! miiivvvv!!! :)