alper gitti bugün askere. malatya'ya, kısa dönem olarak. ne yapacağım ben onsuz hiç bilemiyorum. her darlandığımda "alper iş çıkışı uğrasana" diyebileceğim, her türlü huysuzluğumu çeken- her türlü huysuzluğunu çektiğim, her an sakin, her an sakinleştiren, canımın öteki parçası, küçük kara kuzum gitti asker adam oldu şimdi. şimdiden özledim onu.. buradan defalarca bahsettim alper ile yaptıklarımızdan. daha doğrusu birlikte büyümüş olduğumuzdan, birlikte yaşamı paylaştığımızdan. ama içimdekini bir türlü anlatamıyorum. o benim kardeşim, ikizim gibi bir şey. nefret ediyorum şu zorunlu savunma politikamızdan! her türk asker doğar! peh! 5 aylığına zorla oraya gidecek de alper gibi bi çocuk, ne olacak sanki vatan mı kurtulacak? offf.. onu orada düşündükçe hafakanlar basıyor içimi... titizdir, müşkülpesenttir, mükemmeliyetçidir, huysuz olabildiği anlar olur... ne bileyim işte.. aslında fazla da kurcalamamak gerekiyor sanırım. hayırlısı olsun inşallah demek en iyisi. ne demişler: "asker gidecek, geri gelecek!" çok seviyorum seni alporum! dikkat et kendine oralarda emi ? şimdiden çok özledim seni bitanem. ara bizi, haberdar et. hepimiz çooook seviyoruz seniii!!
p.s.: ağlamıycam.. ağlamıycam.. ağlamıycam.. ağlamıycammmm
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder